Vandaag kwam het heugelijke nieuws naar voren, de 6 euro regeling voor een begeleidend gesprek bij een eerste uitgifte gaat per 1 januari weer opgenomen worden in de totale receptregelvergoeding. Kortom de NZA, de Nederlandse Zorgautoriteit, is tot inkeer gekomen.
Na de tumult die ontstond medio juli, zijn de mensen bij de NZA zich toch maar eens achter de oren gaan krabben. De apothekers assistenten van Nederland hebben met grote regelmaat te maken met verbaal en soms fysiek geweld aan de balie. De onderliggende oorzaak is in veel gevallen het onbegrip voor de 6 euro die men betaald voor het begeleidend gesprek bij een eerste uitgifte. De mensen in de apotheek krijgen de ergste verwijten naar hun hoofd geslingerd. Hierdoor heeft nog maar 20% van de werknemers in de apotheek plezier in hun werk.
Nu is het alleen zo, dat men voor januari 2014 ook al een vergoeding betaalde voor het werk wat de apotheek heeft aan het verwerken en verstrekken van een nieuw geneesmiddel. Deze compensatie voor het werk werd echter altijd verrekend in een totaal prijs. Een aantal jaar geleden kwam de NZA met het briljante plan, de zorg moet transparanter en daar ben ik het zeker ook mee eens. Alleen de manier waarop is een beetje misgelopen.
Transparantie versus onbegrip.
Het leek de NZA een goed idee om de genoemde vergoeding apart te specificeren op de zorgnota. Men zou dan kunnen nagaan wat er door de apotheek is gedeclareerd. De uitleg hierover is echter zeer summier geweest richting de patiënten en voor we het wisten stonden de eerste boze mensen op de stoep met de uitdraai van de verzekering. “Ik heb helemaal nooit uitleg gehad, dit is diefstal.” “Ik kan dit niet betalen, maar als ik het niet slik dan ga ik dood, dus eigenlijk ben je een moordenaar.” Zo kan ik deze hele pagina wel vol schrijven.
Door het onbegrip, maar ook veel onwetendheid bij de patiënten is het sindsdien meermaal daags raak met discussies. Met regelmaat merk ik dat mensen niet door hebben hoeveel werk er wordt verricht achter de schermen. Als je wat uit wilt leggen luisteren mensen maar met een half oor. De uitleg is toch al gegeven door de arts, al gaat dat vaak over de aandoening, niet het geneesmiddel. De bijsluiter wordt ook veel gebruikt, daar staat alles in. Het is alleen gebleken dat maar 20% van de patiënten een bijsluiter echt volledig goed leest en van het gesprek met de arts onthoudt men max 40%.
Daarom is het van groot belang om de patiënten (nogmaals) te vertellen wat hun te wachten staat, hoe moet iets gebruikt worden, welk moment, wel of niet met eten, bijwerkingen, waarvoor men het krijgt, hoe lang het duurt voor het middel effect gaat hebben, leefregels zoals alcohol gebruik, grapefruit(sap) wat met veel middelen niet samen kan. Inderdaad allemaal dingen die terug te lezen zijn in een bijsluiter, maar daarom heet het een gesprek. Er is interactie nodig, aan een bijsluiter kan men geen vragenstellen. Bij de huisarts loop je ook niet zomaar weer even binnen om te vragen hoe het ook alweer zat. Daarom verteld de apotheek nogmaals wat er aan de hand is, want herhaling zorgt voor kennis.
Is het kwaad al geschied?
Nu de NZA tot inkeer is gekomen en de vergoeding weer opgenomen gaat worden in de totaal prijs van de receptregel, hoopt men dat de problemen als sneeuw voor de zon zullen verdwijnen. Zelf denk ik dat het kwaad nu al geschied is. Het imago van de apotheek is behoorlijk beschadigd en de echo/ziel van assistentes ook. Het zal een tijd gaan duren voor de patienten stoppen met iedere cent op de zorgnota verklaard te willen hebben. Tot die tijd zullen we blijven met respect de discussie aangaan. In de hoop dat de mensen gaan in zien dat we er zijn om te helpen, een bijdrage leveren aan een beter en/of gezonder leven.
Leave A Reply