De grote tak, als springplank
Een trapeze om aan te hangen.
Ik hecht mij, geworteld kan ik groeien.
Mijn eigen stam ontsprongen
Met steeds weer een zijweg
Ieder met zijn eigen vrucht.
Alle gelijk, maar toch weer anders.
Dof, glanzend, rond of ovaal,
ieder zijn eigen maat en eigen smaak.
Maar samen, samen zijn we een.
Met zijn alle aan elkaar verbonden,
Ieder zijn eigen schoonheid, nog geen verslonden.
Samen was ik een.
You might also like
Recensie: Het laatste jaar van Marvellous Ways
7 juli 2017
Poëzie: Nieuwe lente, nieuw leven
19 juni 2017
Poëzie: Voor wie dit leest, er is licht.
12 mei 2017
2 Comments
Prachtig!
Neverdullmoments onlangs geplaatst…Schiphol is geen schiphol zonder…
Dank je wel.