Nieuw seizoen Het is hier autistisch 2018.

Het is weer zover. Het nieuwe seizoen van, Het is hier autistisch 2018, is weer begonnen. De één vindt dit geweldig, de andere aandachts-tv en weer een ander denkt boeien! Nou wij vinden het heel erg boeiend. Zoals Filemon Wesseling aangeeft in de intro, 1 op de 100 mensen heeft vermoedelijk autisme. Ieder mens komt met een veelvoud van dit aantal aan mensen in aanraking in zijn leven. Van oppervlakkig contact tot echt een sociale connectie. Dit betekend dat er misschien “stille” autisten in je omgeving zijn. Jaren wisten wij het ook niet, ook hier is het autistisch.

Ineens lijkt autisme in de spotlight.

Er is op dit moment heel veel aandacht voor autisme en ook het veelzijdige gezicht hiervan. Je kunt geen typische autist aanwijzen. Er zijn zo ongelooflijk veel aspecten die je deze diagnose kunnen opleveren. Het ene punt is bijna altijd aanwezig, het andere is weer zeer uniek. Wat bijna altijd aanwezig is, is overprikkeling. Dit gaat al dan niet onbewust, zeker bij mensen die op een latere leeftijd de diagnose hebben gekregen, missen regelmatig de signalen van overprikkeling.

Er zijn momenteel ook heel veel boeken waar autisme een onderwerp in is. Zo las ik onlangs het boek: Bo is (niet) anders. Ze is heeft autisme, So what! Een kinderboek waarin op een hele mooie en laagdrempelige manier autisme wordt belicht, gegoten in een spannend sausje. Dit boek is geschikt voor kinderen, maar ook volwassen die op een luchtige manier meer willen begrijpen over autisme. Voor volwassenen zijn boeken als Het Rosie project en Paaz prachtige boeken waar dit onderwerp een rol in speelt.

Op twitter zag ik onlangs een tweet die me stak. Er werd gekscherend opgemerkt of de autist die nieuwe, schattige superheld is, maar dat diegene der een beetje moe van werd dat deze persoon een beetje dom en wazig kijkend door het beeld draalde. Er werd verwezen naar de nieuwe serie The good doctor. Deze serie is bij ons thuis een goede manier voor fijne gesprekken. Het haalt een muur soms weg, die er kan zijn tussen en autist en een n.t.-er (neurotypisch persoon). Mijn man heeft een paar jaar geleden de diagnose gekregen, wat ik in mijn eerste stuk over het is hier autistisch al beschreef. Tot op de dag vandaag vallen er nog puzzelstukjes op hun plek. Dit gebeurd zowel bij hem, als bij mij. Ook een serie als Atypical heeft voor ons een brug gelegd. Dus misschien vinden sommige mensen dat er ineens heel veel series zijn over en met autisten, nou jammer dan, wij zijn er heel blij mee.

Goede gesprekken door het is hier autistisch.

Afgelopen aflevering van het is hier autistisch ging over relaties. Iedereen heeft behoefte in bepaalde vorm van sociale contact. Mijn man en ik hebben elkaar jong leren kennen, waardoor we het laatste stukje volledig volwassen worden, samen hebben doorlopen. Ik merk bij mijn man, dat hij door dit soort dingen toch wel gespannen raakt. Er rijst toch stiekem de vraag: ‘Ben ik gek.’ ‘Nee schat, je bent niet gek, je bent uniek en daarom houd ik van je!’ Wel is mijn man overduidelijk anders dan veel mensen. Niet zo anders als sommige in de uitzending, maar er waren zeker weer herkenningspunten. Mijn man is hoogfunctionerend en aan de buitenkant, middels gedragingen, zullen maar zeer weinig mensen inschatten dat er ASS speelt.

Er was een koppel, wat al ruim 30 jaar getrouwd was. Als zij haar man niet riep of een tijd afsprak voor een bepaalde activiteit samen, dan zou er weinig contact zijn. Dit is bij ons niet altijd zo, maar er zijn zeker periodes geweest dat mijn man niet achter zijn computer vandaan te rammen was. Hij gaat dan volledig op in 3d modeleren, dj-en, muziek maken of gamen. Dit zijn dan middelen waar hij zich op kan focussen, soms in hyperfocus raakt, en de overprikkeling door een feestje, dagje weg of werk kwijt kan of kon raken. Toch zijn er ook periodes dat hij juist enorm op mij kan rusten en hij er niks uit zijn handen lijkt te komen. Dit is een puzzelstuk die voor ons nog steeds niet op zijn plek ligt.

Tijdens de aflevering maakte Filemon een opmerking dat zijn vriendin na een drukke dag bv door een feestje de connectie met hem verliest. Er zijn periodes geweest waarin ons leven hectisch was en eigenlijk een strak gespannen boog. Hierin waren we samen, maar niet op een mentale manier. Ik heb zelf vooral heel veel behoefte aan een mentale band met iemand en dat triggert de rest zoals liefde. Nu weten we waardoor het komt, maar toen snapte ik er niks van en vreesde ik voor onze relatie. Gelukkig hebben zowel ik en als mijn man doorgevochten en zijn we nu nog steeds gelukkig bij elkaar. Aan de andere kant vond mijn man de verwachting van het vragen hoe het met de vriendin van Filemon gaat egoïstisch. Hier zijn we niet uitgekomen, want hier hebben we compleet verschillende gedachtes over. Ik vind die vraag ook prettig, maar hij vindt het verschrikkelijk, als het hem gevraagd wordt.

Het is hier autistisch blijf een zoektocht.

Als je moeite hebt met de aandacht rondom autisme, dan is er niemand die je verplicht ergens naar te kijken. Zelf heb ik heel veel aan dit soort programma’s en mijn man ook. We komen hierdoor herkenningspunten tegen of iets leidt tot vragen en een goed gesprek. Dit helpt bij ons allebei. Je krijgt een beeld bij de beleving van de ander. Dat betekend absoluut niet dat je het perse kan of gaat begrijpen, maar in mijn ogen is begrip en respect het belangrijkste. Het laatste jaar heb ik door al deze series zoveel meer begrepen van mijn man. Ik hoop dus dat er nog genoeg zal volgen. Onze zoektocht naar alle puzzelstukjes op de juiste plek is namelijk nog lang niet voorbij.

Zit jij vanavond ook weer voor de buis voor Het is hier autistisch?

Follow my blog with Bloglovin