Bij de 30 dagen schrijven challenge voor dag 8 moet ik wel even slikken, want 2019 was een k*t jaar en ik zou van 2020 helemaal mijn jaar gaan maken. De opdracht voor deze dag is; Deel iets persoonlijks waarmee je worstelt en die opdracht is moeilijker dan je denkt. Zeker als de eerste 3 maanden van het jaar uit best veel negatieve factoren hebben bestaan.

30 dagen schrijven challenge schrijf iets persoonlijks waar je mee worstelt.

Op zich ben ik al vrij open op mijn blog ik. Zo heb ik al met jullie gedeeld dat mijn burn-out meer bleek te zijn en de diagnose PTSS kreeg. Persoonlijk vind ik het ook best heftig om te delen dat je getuigen en hulpverlener bent geweest bij een schoonvader. Verder heb ik vorige maand mijn schoonvader verloren. Nu is er deze week nog iets boven opgekomen en dat is feit dat ik voor nu ben afgekeurd en dat moet echt nog landen. Ik kan het niet bepaald accepteren. Iedereen om me heen zegt dat ik de rust nodig heb, dat het UWV veel strenger is geworden en je echt niet zomaar wordt afgekeurd. Ik heb alleen zoveel moeite dit te accepteren. Ik voel me een slappeling. Terwijl de mevrouw van het UWV al zei, we zullen je eerder moeten afremmen om niet te snel weer te gaan werken, dan dat we je moeten pushen. Waarom voelt het dan toch zo fout?!

Dit was mijn persoonlijke issue waar ik momenteel mee worstel en wilde delen voor de 30 dagen schrijven challenge.

Follow my blog with Bloglovin