Door de Asperger van mijn man ben ik me meer en meer gaan verdiepen in Autisme. Het mooiste wat er tot nu toe op mijn pad is gekomen, is het boek Zondagskind van Judith Visser. Wat is dat toch een meesterlijk boek! Ik heb ondertussen 2x gelezen en ik sluit een 3de maal niet uit. Sorry Judith dat ik Rockanje en Renesse steeds door elkaar gooi.

Interview Judith Visser

1. Wat voor soort kind was je?Ik leefde in mijn eigen wereld en was het liefst alleen met mijn hond. Lezen is altijd een grote hobby geweest.
2. Hou oud was je op de leeftijd dat je de diagnose kreeg?34.
3. Zorgde dat voor een opluchting of bezorgde het juiste voor nog meer stress?Ik had tegen die tijd mijn leven al redelijk ‘autisme-proof’ ingericht, dus er veranderde eigenlijk niets. Wel kwam er iets moois uit voort: ik besloot er namelijk over te gaan schrijven. Dit resulteerde in het boek Zondagskind.
4. Hoe heb jij als Judith Visser de diagnose verwerkt?Door een boek te schrijven over mijn jeugd, en door lezingen te geven over hoe het is om op te groeien (en te leven) met autisme.
5. In Nederland merk ik dat er bij autisme meteen een link wordt gelegd met minderbegaafd zijn. Hoe vind je dat?Het is een vooroordeel, en het komt denk ik omdat mensen er gewoon nog niet veel van weten. Ik probeer daar, op mijn eigen manier, wat aan te doen, door er onder andere over te schrijven en lezingen over het onderwerp te geven.
6. Naar mijn idee is België veel verder ontwikkeld in kennis en acceptatie van autisme dan wij, hoe kijk jij hier naar?Hoe de situatie in Belgie is weet ik helaas niet!
7. Wat betekenen honden nog steeds in je leven?Zij zijn mijn familie. We zijn 24 uur per dag bij elkaar. Zij zorgen voor een lach op mijn gezicht en voor liefde in mijn hart. Het is een zeer pure, onvoorwaardelijke liefde en de onderlinge connectie is extreem sterk. Ik zou me geen raad weten zonder mijn roedel, de honden zijn mijn grootste geluk.
8. Hoe was het om van de grote stad naar Rockanje?Dat was een droom die uitkwam. Ik voelde mij nooit thuis in de drukke stad, en hier in Rockanje is het erg rustig. Ik woon op 2 minuten loopafstand van het strand en het duinbos. ’s Zomers zwem ik elke dag met de honden in zee. ’s Avonds lopen hier de reetjes door de straat. Het is prachtig. Hier in de natuur vind ik mijn rust.
   
9. Hoe vind je dat de huidige wereld is voor mensen met autisme?Ik denk dat het door moderne dingen zoals whatsapp en social media makkelijker is geworden om sociale contacten te onderhouden (als je daar behoefte aan hebt), omdat je elkaar nu niet live hoeft te zien of ergens hoeft af te spreken. Verder is er tegenwoordig veel meer speciaal onderwijs dan vroeger. Dus ik denk wel dat het beter is geworden dan bijvoorbeeld twintig jaar geleden. Maar het blijft natuurlijk lastig, er gebeurt zoveel en het gaat allemaal zo snel dat overprikkeling altijd op de loer ligt.
10. Is het goed dat er steeds meer aandacht voor is?Ja, dat denk ik wel. Het is fijn als mensen weten wat het precies inhoudt, zodat ze rekening met elkaar kunnen houden.
11. Welke tips heb jij als Judith Visser voor andere met ASS om zich staande te houden in de huidige maatschappij?Ik zou zeggen: probeer te ontdekken waar je passie ligt, waar je echt goed in bent, en doe er dan alles aan om daar je leven omheen te bouwen. Dus zoek uit wat jouw talent is en maak daar je werk van. Het geeft veel rust in je hoofd om de regie over je eigen leven te hebben, in plaats van in de wereld van iemand anders te moeten functioneren. Ik ben sinds 2006 fulltime schrijver en dat heeft mijn leven 100% veranderd.
12. Heb je zelf nog iets toe te voegen?In deze video leg ik heel beknopt uit wat mijn honden voor mij betekenen: