Vandaag is het alweer blue monday, mijn vraag is alleen of het dit jaar ook weer een blue year zal worden. Vorig jaar was het hier in huis al niet een al te best jaar. Natuurlijk was het niet een aaneenschakeling van alleen maar nare gebeurtenissen, maar het was wel zo, dat ik er regelmatig genoeg van had. Met het nieuwe jaar heb ik ook niet geproost op een beter 2021. Gewoon omdat ik het niet meer durfde. 2020 is zo’n slopend jaar geweest, dat ik geen verwachtingen durf te hangen aan 2021.
Blue monday
Waar staat deze dag eigenlijk voor? Het wordt gezien als de meest deprimerende dag van het jaar. We worden de lange nachten, het weinige zonlicht zat. De kou daar zijn we over het algemeen ook geen groot liefhebber van, al is die de laatste jaren ver te zoeken in Nederland. Tevens struikelen een heleboel mensen over hun goede voornemens. Vooral voornemens als meer gaan sporten, minder snoepen, gaan lijnen zijn van die voornemens die het niet halen en waar als eerste de barsten in zullen verschijnen.
Waar ben in bang voor een blue year ipv een blue monday
Vorig jaar februari verloor ik mijn schoonvader op een zeer onverwacht moment. Dit was reuze pijnlijk om mee te maken, want hij was voor mijn een soort surrogaat vader geworden. In het begin van mijn relatie heb ik een paar jaar bij mijn man en zijn vader in Amsterdam in gewoond. Eerst omdat het makkelijker was voor mijn school en later omdat ik een baan kreeg in Amsterdam. Eén heel mooi ding wat ik er wel aan over heb gehouden is een prachtig schilderij van Didi Oberman.
Kort na het overlijden kreeg ik Corona en daar ben ik tot op de dag van vandaag niet van hersteld. Ik ben al ik weet niet hoeveel keer door de medische molen gehaald. De SEH heb ik het afgelopen jaar vaker gezien dan al 42 jaar hiervoor. Daarnaast wat huis tuin en keuken dingen die dan net even teveel worden. De deur van je koelkast die spontaan niet meer sluit, terwijl je net een andere uitgave hebt gedaan. Gewoon allemaal van dat soort stomme dingen.
Voor de eerste maanden van dit jaar staat mijn agenda ook alweer aardig vol met arts afspraken. Dus voor mij geen blue monday. Niet zolang ik niet weet wat er nou precies mis is. Ik weet dat er een onderdeel mist in mijn immuunsysteem, maar is dit aangeboren, is dit getriggerd of iets anders, geen idee. Het zijn blue maanden. Hopelijk wordt het niet weer een blue year.
Heb jij last van een blue monday? Had je goede voornemens? Zo ja, wat zijn deze dan?
Follow my blog with Bloglovin
4 Comments
Het ziet er idd nog niet gelijk uit dat de zon achter de wolken vandaan komt maar ik blijf wel geloven in de uitdrukking “na regen komt zonneschijn” en zo zal het uiteindelijk ook zijn met deze “blauwe periode”, uiteindelijk zal het langzamerhand weer beter gaan. Een kwestie van volhouden dus en als het je op een gegeven moment tegen zit schroom niet om het van je af te schrijven 😉
Dank je wel Hugo. Lief van je om te reageren en een steuntje in de rug te krijgen. Vandaag naar het ziekenhuis, hopelijk een nieuwe weg met daarop antwoorden. Daar ben ik al tevreden mee.
Ik heb nooit goede voornemen eigenlijk, dus dat scheelt weer. Dan kan ik daarin ook niet falen ; ) Van Blue Monday heb ik dan ook geen last.
Dat is helemaal een goede keuze. Gewoon geen goede voornemens, dan heb je ook geen faalangst of faalstress.