Vol goede moet wilde ik na mijn laatste post het bloggen weer op gaan pakken, maar het leven had even andere plannen in petto. Met mijn eigen gezondheid gaat het nog steeds niet goed, zelfs bergafwaarts, maar daar wordt aan gewerkt. Tevens was het de “eerste overlijdens verjaardag” van mijn schoonvader en 3 dagen na die datum stond er een plotselinge nieuwe overlijden voor ons klaar.

Mijn gezondheid

De laatste tijd wordt ik helaas steeds instabieler. In het begin was het grootste probleem mijn longen. Of daarvoor als allereerst de extreme oedeem, welk ook weer terug lijk te keren. In ieder geval heb ik longontsteking op longontsteking gehad. Op dit mijn heb ik een storing in mijn motoriek zitten en hierdoor het verlies van vertrouwen in mijn eigen lichaam. Dat houdt in, dat mijn spieren er af en toe zomaar mee ophouden. Dus aan mijn team aan artsen is nu ook een neuroloog toegevoegd en daar kan ik gelukkig 8 april al terecht. Lopen gaat echter echt ontzettend moeizaam.

Dit komt mede door een mega ontstoken grote teen. Deze heb ik al sinds december en voor mijn longen heb ik al een paar antibiotica kuren gehad, maar dat hielp niks. Ik heb ongeveer 60 gram aan antibiotica creme weg gesmeerd en dat hielp niks. Nu blijkt het dat ik al die tijd met een agressieve schimmel loop. Ondertussen zit mijn nagel vrij los en is mijn teen paars aan het worden. Vrijdag moet ik dus geholpen worden. Mijn teennagel wordt verwijderd en via het nagelbed hopen ze veel troep weg te kunnen halen.

Rouw in corona tijd

Rouw is hoe dan ook altijd moeilijk. Het was zo moeilijk om te beseffen dat mijn schoonvader er alweer een jaar niet meer onder ons is. Aan de andere kant ook wel weer ergens blij dat heb deze periode bespaard is gebleven. Hij was geen man voor een kooitje en die dingen waarvan hij hield, had hij niet meer kunnen doen. Dat had mijn hart echt gebroken.

Gelukkig is hij nu bij zijn vader die hij nooit heeft gekend. Deze goede man heeft zijn leven gegeven voor de vrijheid van dit land en is gestorven op kamp Bergen Belsen. Dit is tegenwoordig een prachtig en indrukwekkend natuurpark met allemaal gedenkplekken. Hier willen we dan ook nog samen naar toe, zodra mijn gezondheid dat beter toestaat en er iets achterlaten voor hun beide. Dan zijn ze voor altijd herenigd. 😢

Het nieuwe verlies

3 dagen na deze datum kregen we ’s morgens vroeg een telefoontje die ik denk ik nooit meer zal vergeten. Iemand die ons zeer na staat/stond is op veelte vroege leeftijd op natuurlijke wijze uit het leven gerukt. Compleet gezond, was iemand die niet rookte, dronk of wat dan ook. Toch mocht hij de 60 bij lange na niet halen. Helaas gaat het allemaal daarna ook nog eens niet zonder slag of stoot, dus ik schrijf hier anoniem over de persoon. Hoe veel pijn me dat ook doet. 😭 Het is gewoon weg niet eerlijk dat je in de digitale wereld van tegenwoordig zo moet oppassen, want het kan grote gevolgen hebben in het echte leven en niet alleen voor mij met mijn blog, maar ook mijn naaste. Af en toe denk ik ook, ik stop met dat hele sociale media en alles, want het is gewoon giftig. Zeker in een situatie als dit. Als je steun zou willen zoeken, maar je moet serieus op je tellen passen.

Verlies omzetten in creativiteit.

Al vanaf vrij jong zet ik verlies en verdriet om iets creatiefs. Dat is voor mij de eerste stap in verwerken. De foto hierboven heb ik gemaakt de avond dat we het nieuws hadden gekregen. Hieronder staat een gedicht die ik schreef, vrijwel direct na het horen van het nieuws.

Lieve F,

Dinsdagmorgen is mijn hart even stil komen te staan.

Dit nieuws kon niet waar zijn, waar kwam dit vandaan?

Je stond weer vol genot in het leven, 

De toekomst had je binnenkort al een droom te geven.

Eindelijk terug naar je geliefde Zeewolde,

De plaats die jouw hart uit liefde opbolde.

Niet in oktober maar in april zou je het al zien,

Je was niet te stoppen, je was aan het inkopen voor tien.

Lieve F., na vele omwegen stond je sterk en straalde de zon,

Alsof er een schakelaar was omgegaan en je leven nu echt begon.

Ik had je zo graag opgezocht in je nieuwe huis,

Aan je eerste woning heb ik dierbare herinneringen, zonder enkele ruis.

Graag had ik je daar nogmaals zo met D. gezien,

Ik weet het, alleen maar gesprekken aan horen over gamen, gadgets en de nieuwste flatscreen.

Maar ik keek er serieus naar uit,

Jij vol in ons leven is een dikke duit.

Na zoveel pijn en verdriet in je nog te korte leven,

Was er de laatste tijd voor geluk ruimte verheven.

Vol trots hoor ik van W. hoe gelukkig en blij je was,

Daar ben ik blij om, want daar begint het leven pas.

Veelte kort heb je van dit geluk mogen proeven,

Dit zal me voor altijd blijven bedroeven.

Maar ik ben ook blij, dat ik je het toch heb gekend,

Want lieve F., je was een prachtige en gouden vent.

Liefs Bianca  

Hoe ga jij om met verlies en rouw? Heb je dit doorgemaakt in de coronatijd? Hoe vond je de aangescherpt regels in de uitvaartcentra?

claim=mj36jttd67n”>Follow my blog with Bloglovin